शीथील झाली
लेखणी माझी
रूसली; बिनसली
माझी ही मायी
हात भरी कंपन,
विषन्न उमळी मन
श्रद्धा माझी कूशी वळी
टिपले आसवे जरी,
खालीपण जागी असी
अनमोल ते क्षण,
आठवी काळीज गुण
जगाची रीती भाती,
न जाणी सत्व प्रिती
अंध-बेधुंद आस् असे
निरस वाटे हे जग सारे
न माने; न माने
जशी मती ; जशी निती ......।।।।। ....
.... .. ज्योती
