नाठाळ मदाळ,
अल्लडपणा भरी
हट्ट धरी जनी
राहवेना; विनाकूशी
रडवू-रडवून सोडी,
करी शिकवा त्या घडी
भासे देवपण; बोबड्या बोलातं
ओढी ती निरागस नजर
भरी घास ; इवलेसे हात
गुणगाण, कौतुकाचे होतं
बिलगुन ह्रदयास,
देती जणु भास
ही माया,
ममता उरी भरी
डोळ्यातील कडे,
आसवे भरी
रूसले मान हे माझे,
लपुन राही मनी
जन्मो-जन्मी,
भाग्य मिळावे असे
हे इवले; - इवले बाळ तूझे
..... ।।।।।
..... ज्योती
